Walka z wrogiem to nie tylko strzały z pistoletów. W 1942 roku postanowiono wykreować
graficzny znak podziemnej walki o niepodległą Polskę. 20 marca tego roku znak Polski
Walczącej został po raz pierwszy namalowany w Warszawie.

Konkurs na symbol walki z okupantem
Projekty na konspiracyjny konkurs – ogłoszony i oceniony przez
jury Komisji Informacji i Propagandy Okręgu Warszawa Armii Krajowej
w styczniu 1942 r. – nadsyłane były anonimowo. Zgłoszono 27 projektów znaku.
Zwyciężył znak kotwicy, wykonany przez harcerkę z konspiracyjnego hufca Ochota. Jego autorką była
urodzona 28 lutego 1920 r. Anna Smoleńska o pseudonimie „Hanka”, uzdolniona plastycznie studentka historii sztuki
na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Znak Polski Walczącej składał się z liter „P” – jak Polska i „W” – jak Walka,
połączonych w kształt kotwicy symbolizującej nadzieję na niepodległość.

Nieśmiała bohaterka
Anna Smoleńska pochodziła z rodziny głęboko zaangażowanej w konspirację. Zajmowała się
sprawami opieki nad polskimi więźniami politycznymi, ale miała też bliższe kontakty
z tajną redakcją „Biuletynu Informacyjnego”. Była związana z Organizacją Małego Sabotażu „Wawer”.
Jako harcerka wchodziła w skład zespołu łączniczek hufca Mokotów Górny Chorągwi Warszawskiej Organizacji Harcerskiej.
W pamiętnikach i wspomnieniach konspiracyjnych harcerek Warszawy z okresu 1939–1945 zachowała się taka jej charakterystyka,
napisana przez koleżankę:
„Hanka” była dziwna. Nosiła zawsze buty na niskim obcasie i nawet w zimie tylko skarpetki. Miała ciemne włosy,
krótko ostrzyżone, które zaczesywała w tył. W ruchach miała coś z chłopca.
Ale to właśnie „Hanka” szczególnie kochała dzieci. Była u niej w domu cała kolekcja charakterystycznych, świetnych ich zdjęć.
Mówiąc o dzieciach, uśmiechała się ładnie i jej głos brzmiał szczególnie miękko. Ogólnie
nieśmiała, łatwo peszyła się. Trudno zżywała się z nowymi ludźmi, ale kiedy weszła do jakiegoś zespołu,
była świetnym towarzyszem w pracy. Umiała przystosować się, chociaż zachowywała nie zawsze łatwą
do zrozumienia postawę. Była bowiem przekornie uparta. Była łączniczką sekretarza redakcji
„Biuletynu Informacyjnego” Marii Straszewskiej „Emmy”, która tak ją wspominała: „Hanka” dużo czytała.
Zdolna, bardzo inteligentna, miała wielostronne zamiłowania i zainteresowania”.
Nie przyznała się nawet przed rodziną do autorstwa znaku Polski Walczącej – może zadecydował o tym
obowiązek zachowania tajemnicy konspiracji.

W łapach Niemców
Dalsze losy „Hanki” i jej rodziny były tragiczne, bowiem 3 listopada 1942 r. gestapo dokonało
fali aresztowań, m.in. przeprowadzając rewizję u jej ojca, chemika Politechniki Warszawskiej, prof. Kazimierza Smoleńskiego
w jego mieszkaniu w Domu Profesorskim przy ul. Koszykowej.
U prof. Smoleńskiego prowadzone były konspiracyjne prace … czytaj dalej str. 6  Link do czasopisma

Źródło: https://mm-gazeta.de/

#PolskaWalcząca #SymbolWalki #Konspiracja #Historia #AnnaSmoleńska #Kotwica #Konkurs #Gestapo #Aresztowania #Tajemnica #Bohaterowie #HarcerskaKonspiracja #Pamięć #Niepodległość #CzasNaHistorię